Olieverf

2023 Auteur: Douglas Hoggarth | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-11-26 20:19

Iedereen weet dat olieverf bijna een bouwarchaïsme is. Ze kan geen muren schilderen in woonruimten. Ze raadt het schilderen van ramen en deuren af. Ze werken niet op plafonds. Maar. Maar tegelijk blijft olieverf onze constante metgezel.

Als je het oude behang laag voor laag verwijdert, kom je onvermijdelijk een betonnen muur tegen, beschilderd met olieverf. Als je vervallen badkamertegels verwijdert, blijft je blik ook op een oude laag olieverf staan. Zelfs als je het versleten linoleum oprolt, kom je nog steeds niet weg van de laag olieverf die soms de vloeren bedekte. Het bepalen van onze houding ten opzichte van olieverf is best moeilijk. Aan de ene kant veroorzaakt het veel problemen voor degenen die er vanaf willen. Maar aan de andere kant is dit materiaal in sommige gevallen een onovertroffen primer in zijn kenmerken. Voordat we gaan bepalen wie olieverf is voor ons, vriend of vijand, laten we eerst aandacht besteden aan de "held van de gelegenheid".

Zelfs in het recente verleden waren olieverf de meest voorkomende in ons land. Ze schilderden altijd alles en nog wat. Tenminste in het dagelijks leven. Er was praktisch geen alternatief. Iedereen wachtte een aantal dagen geduldig tot het proces van uitharding van de verf voorbij was en de geur als vanzelfsprekend werd beschouwd. Ondertussen verhindert olieverf niet alleen dat mensen ademen, maar ook het oppervlak, daarom begint na een paar jaar (of zelfs na een jaar of twee) de film af te pellen en af te vallen.

Tegenwoordig kunnen onder de toepassingsgebieden van olieverf alleen metalen oppervlakken, evenals muren en plafonds van kantoorgebouwen (bijvoorbeeld een toilet) worden gewit. Toegegeven, ze plaatsen tegelijkertijd kappen in deze kamers. Rekening houdend met het feit dat moderne badkamers, zelfs op treinstations, bij voorkeur worden betegeld met zelfs eenvoudige, maar toch betegelde tegels, en ook rekening houdend met het wijdverbreide gebruik van kunststof ramen die niet hoeven te worden geverfd, had de productie van olieverf volgens het idee al moeten zijn gestopt. Maar dat is niet gebeurd. En als er nog olieverf wordt geproduceerd, dan heeft iemand het nodig.

Zeg iets over de arme huzaar …

Elke verf bestaat uit een pigment en een bindmiddel. Pigmenten zijn fijngemalen poeders van minerale oorsprong. Ze zijn onoplosbaar in water, olie en oplosmiddelen. Daarom moet de verf voor gebruik goed worden gemengd, aangezien het pigment bezinkt en er een schone laag bindmiddel bovenop blijft.

Olieverf wordt gemaakt op basis van kunstmatige of natuurlijke drogende olie. Eerst wordt het pigment, dat het meest in het kleurenschema zit, gemengd en vervolgens wordt de rest toegevoegd. Vervolgens wordt de verf verdund tot de gewenste dikte. Om de kwaliteit te verbeteren wordt de verf op een verfmolen geslepen. Olieverf wordt als de meest duurzame en duurzame beschouwd, in een bepaalde situatie kunnen ze zowel voor binnen- als buitendecoratie worden gebruikt. Maak onderscheid tussen dikgeraspte (voor gebruik veredeld met drogende oliën in een hoeveelheid van 17-40%) en gebruiksklare olieverf. Zoals we al zeiden, dienen drogende oliën, voornamelijk verkregen uit plantaardige oliën, als bindmiddel voor olieverf. Dit type bindmiddel is de mensheid het langst bekend. Uiterlijk zijn drogende oliën transparante vloeistoffen, geverfd in donkerbruine of lichtbruine kleuren. Droogoliën worden ingedeeld naar samenstelling en doel. Per samenstelling zijn er 3 groepen - olie, alkyd en andere.

Olievernissen zijn op hun beurt onderverdeeld in natuurlijke, gecombineerde en "Oksol" drogende oliën.

Natuurlijke drogende oliën worden verkregen door speciale verwerking van drogende plantaardige oliën - lijnzaad, hennep, door hun verwerking (koken) bij een temperatuur van 150 ° C. Ze bevatten 100% drogende olie (lijnzaad, hennep) zonder oplosmiddel. Gecombineerde drogende olie bevat 30% oplosmiddel en 70% olie (een mengsel van droging en 45% oplosmiddel, 55% olie.

De op deze manier verwerkte olie krijgt het vermogen om uit te harden (uitdrogen). Het zou nauwkeuriger zijn om het proces van hun verharding polymerisatie te noemen, waarbij de sterkte en hardheid van de film wordt gewonnen. Het droogproces kan worden versneld door de reeds genoemde uithardingsversnellers - droogmiddelen (2-4% vol.) In de verf te brengen.

Zonnebloemolie droogt langzamer dan lijnzaadolie en hennepolie. De film van zonnebloem-drogende olie is elastisch, maar de hardheid, sterkte en waterbestendigheid zijn minder dan die van films van lijnzaad of hennep-drogende olie. Natuurlijke drogende oliën zijn bedoeld voor de productie van dikgeraspte en gebruiksklare verven voor uitwendig en inwendig gebruik.

Gecombineerde drogende oliën en drogende oliën "oxol" worden verkregen uit gecompacteerde plantaardige oliën door een speciale chemische behandeling en verdunning tot 45% met vluchtige oplosmiddelen. Geoxideerde drogende oliën oxolen worden verkregen door oxidatie van verwarmde zonnebloemolie met langdurige luchtdoorlaat in aanwezigheid van katalysatoren (de olie wordt in dit geval geoxideerd en dikker). Wanneer aan een dergelijke ingedikte olie een oplosmiddel (zoals terpentine) wordt toegevoegd, wordt een helder product met een normale viscositeit verkregen. Het proces van "drogen" van dergelijke drogende oliën vindt plaats zowel als resultaat van de verdamping van het oplosmiddel als als resultaat van de processen van interactie van oliën met zuurstof uit de lucht.

Gecombineerde drogende oliën van de merken K3, K5 zijn bedoeld voor de productie van verven voor externe en interne werken. Gecombineerde drogende oliën van de kwaliteiten K2, K4, K12, K11, voor verven die alleen voor binnenwerk worden gebruikt.

Oksol V drogende olie wordt gebruikt om dikgeraspte olieverf PV te verdunnen tot werkviscositeit, alleen voor intern werk.

LMS (gepolymeriseerde drogende olie) is een vervanger voor natuurlijke drogende olie en wordt gebruikt voor zowel binnen- als buitenverven.

Glyftaalzuur drogende olie wordt gemaakt van plantaardige olie, glycerine, enz. Het gehalte aan oplosmiddelen is niet meer dan 50%. Pentaphthalic-olie wordt ook gemaakt van alkydhars.

Kunstmatige drogende oliën (synthol, carbonol, etc.) bevatten ofwel helemaal geen plantaardige oliën, ofwel kleine hoeveelheden. Qua kwaliteit zijn ze beduidend slechter dan natuurlijke drogende olie en oxol.

Alkydvernis is een oplossing van alkydharsen die met olie zijn gemodificeerd. Ze zijn glyftaal, pentaphthalic en xiphthalic. Andere drogende oliën zijn de zogenaamde kunstmatige drogende oliën, ook olievrije oliën op basis van polymerisatieproducten van koolwaterstoffen uit olie, schalie, visolie enz.

Olieverf is dus een mengsel van pigmenten, vulstoffen (talk, bariumsulfaat, bariet) en drogende olie.

Volgens GOSTs worden olieverf van de volgende merken geproduceerd (afhankelijk van het type filmvormende stof):

MA-021 - op natuurlijke drogende olie;

MA-025 - op gecombineerde drogende olie;

GF-023 - op glyftaalolie;

PF-024 - op basis van pentaphthalic-lak.

Het cijfer 2 geeft aan dat de verf verdund met de bijbehorende vernis bedoeld is voor alle oppervlakken.

Gebruiksklare verven worden verkocht verpakt in containers van 0,5-3 liter. De labels geven het doel van de verf, kleur, verbruik per vierkante meter aan. ondergronden voor een- en tweelaagse coating, gebruikte verdunners, enz. Deze instructies moeten strikt worden opgevolgd. Om de verf vloeibaarder te maken, geschikt voor priming, wordt deze verdund met oplosmiddelen of verdunners: terpentine, terpentijn, kerosine, etc.

Alle merken verf hebben de volgende kleuren (de dekkracht van de verf voor de verfconsistentie wordt tussen haakjes aangegeven):

ivoor (200 g / m2);

lichtgeel (160 g / m2);

beige (120 g / m2);

grijs (100 g / m2);

lichtblauw (100 g / m2);

blauw (100 g / m2);

blauw (100 g / m2);

geel (140 g / m2);

salade (140 g / m2);

pistache (135 g / m2);

groen (100 g / m2);

rood (65 g / m2);

donkerrood (100 g / m2);

bruin (100 g / m2).

Het voordeel van oliematerialen is een hoge vullingsgraad en een laag verbruik. Het zijn uitstekende primers voor bijvoorbeeld het behandelen van planken voor het schilderen.

In gevallen waarin olieverf slechts één kleurpigment in hun samenstelling bevat, worden de woorden "verf" vervangen door de naam van de kleurstof, bijvoorbeeld "oker", "loodrood", enz. en gebruiksvoorwaarden, worden aanvullende indexen gebruikt:

B - geen vluchtige oplossing

B - voor waterverdunnen

VD - voor in water gedispergeerd (op waterbasis)

OD - voor organodispers

P - voor poeder

Voordat we verder gaan met de beschrijving van sommige soorten olieverf, merken we op dat dit verf- en lakmateriaal onderworpen is aan een vrij strikte classificatie volgens de normen van GOST. Daarom hebben olieverf geen individuele namen. Afhankelijk van de reikwijdte van hun toepassing, worden ze aangeduid door de afkorting van de letters en cijfers waarover we het hierboven hebben gehad. De keuze van olieverf gebeurt meestal als volgt. Eerst wordt het doel van de verf bepaald, vervolgens maken ze een keuze ten gunste van een of andere fabrikant, uiteraard rekening houdend met de prijsfactor.

Hoe te werken met olieverf?

1. Als u met olieverf schildert, kunt u een mat oppervlak krijgen door een oplossing van 40% wasmiddel aan de verf toe te voegen in een verhouding van 1 stuk per 3 liter verf. De zeep wordt met krullen gesneden, met water gegoten (zodat het een beetje bedekt) en verwarmd totdat het oplost. Voeg dan al roerend toe aan de verf.

2. Als er zich een film op de verflaag heeft gevormd, is het niet nodig deze te filteren. U kunt een stuk nylon kous in de pot dopen en de borstel rechtstreeks door de kous dompelen.

3. Als je de muren wilt schilderen, moet je eerst de oude verf verwijderen met een spatel, nadat je de muren nat hebt gemaakt met water. Dek eventuele scheuren af nadat alles droog is. Vervolgens de muur horizontaal en dan verticaal primen. De verf voor de muren wordt op dezelfde manier voorbereid als de kalk voor het plafond. De selectie van kleuren en tinten verf wordt gecontroleerd op een stuk glas, dat vervolgens op laag vuur wordt gedroogd. De verf is te donker - je moet een beetje krijt toevoegen. Lichte verf kan donkerder worden gemaakt door kleurpigmenten toe te voegen.

4. Muren die met olieverf zijn geverfd, kunnen worden gewassen met warm water met zuiveringszout, ammoniak (1 eetlepel alcohol voor 1 liter water) en vervolgens afnemen met een vochtige en daarna droge doek.

5. Om te voorkomen dat verf op uw handen valt en op de vloer druipt tijdens de renovatie van een appartement, moet u het rubberen bolletje van de spuit afknippen en op het handvat van de borstel plaatsen.

6. De geur van olieverf na de reparatie verdwijnt snel als je op twee of drie plaatsen in de kamer vaten met zout water zet. Je kunt ook de knoflookkop inwrijven en een tijdje in de kamer laten staan.

7. Als de olieverf door langdurige opslag is bedekt met een film, mag deze in geen geval worden geroerd, maar moet de film voorzichtig worden verwijderd. Als de film is gescheurd, knip dan een cirkel uit het gaas langs de diameter van het blik en laat deze op de verf zakken. Het gaas bedekt de flarden van de film en zinkt ermee naar de bodem.

8. Om te voorkomen dat de olieverf uitdroogt, giet je een dun laagje zonnebloemolie op het oppervlak.

9. Voeg de resten van verschillende verfsoorten niet samen, dit mengsel mag na het schilderen nooit drogen.

10. De verf op de kwast droogt niet als de kwast in water wordt geplaatst.

11. Om de verf op de vloer, ramen, tegels gemakkelijk te verwijderen, moet u ze afdekken met een sopje (20-30 g zeep per 1 liter water) voordat u met de reparatie begint.

12. Voor het werk wordt aanbevolen om nieuwe borstels voor 2/3 van de haarlengte met touw in te pakken.

13. Om haaruitval op de nieuwe borstel te voorkomen, moet u deze een dag of twee in water houden. Of sla een kleine houten wig in de handgreephouder. U kunt de patroon verwijderen en er een beetje vernis of olieverf in gieten.

14. Olieverf op een gedroogde kwast is gemakkelijk te verwijderen als je hem in een potje met ammoniak, kerosine, terpentijn of andere oplosmiddelen doet.

15. De kwast zal na de lijmverf goed uitspoelen als je hem in warm water met een beetje soda dompelt, daarna uitspoelt en met je haar naar beneden hangt.

Toepassingsgebieden van olieverf

Het moet echter duidelijk zijn dat olieverf praktisch niet meer als verf wordt gebruikt, dat wil zeggen als materiaal voor het afwerken van muren. Maar als primer voor sommige andere afwerkingsmaterialen is het een ongeëvenaarde leider.

Dit hoofdstuk zal ook nuttig zijn voor die lezers die worden geconfronteerd met het probleem van het "verwijderen" van een laag oude olieverf. Zoals iedereen weet, is het erg moeilijk om de anorganische samenstelling (in dit geval olieverf) uit het zicht te verwijderen. Eerst moet je de verflaag schoonmaken, dan het oppervlak reinigen, dan egaliseren, en dan pas schilderen, plakken … In sommige gevallen doodt de voorbehandeling van het oppervlak elke wens om de muren te vernieuwen. Het is voor degenen die gegijzeld zijn geworden van de oude olieverf dat we twee opties bieden om van de "vijand" een vriend te maken.

In dit artikel bekijken we twee mogelijkheden om olieverf als primer te gebruiken. Er zijn er waarschijnlijk nog veel meer, maar in dit geval werden de mondelinge aanbevelingen van de verkopers getest in een oefenpakket. Olieverf heeft zich bewezen als de beste primer voor een nieuwe laag alkydemail, vloeibaar behang en zelfklevende films.

Laten we met het laatste beginnen. "Met een zelfklevende folie kun je reparaties uitvoeren zonder bergen afval, zonder verfgeur, zonder krullen en zaagsel", aldus de reclameslogan. Het is nogal moeilijk om met deze bewering te discussiëren, aangezien zelfklevend, zoals het in het dagelijks leven wordt genoemd, een groot aantal voordelen heeft die het onderscheiden van andere afwerkingsmaterialen.

Ten eerste hebben zelfklevende folies een bijna onbeperkte reeks toepassingen. Het plakt gemakkelijk op hout, glas, metaal en kunststof oppervlakken, wat betekent dat u alle huishoudelijke artikelen kunt bijwerken: boekenplanken, keukenkasten, glazen oppervlakken, werkbladen, deuren, krukken.

Ten tweede zijn er tegenwoordig meer dan 500 kleuren zelfklevende films: marmer en steen, velours en fluweel, hout, glas-in-lood en spiegel. Ontelbare patronen, texturen, kleuren en slimme combinaties, waaronder een speciale reeks randen, openen onbeperkte mogelijkheden voor ontwerpers. Monochrome zelfklevende folies in verzadigde kleuren, mat en glanzend, met ornamenten, patronen en structuren, met kunstloze elegantie of met een modieuze metaalglans, zelfklevende folies voor puur decoratieve afwerkingen of voor meer praktische doeleinden, om individuele designdetails te benadrukken of om een situatie volledig te vernieuwen - zelfklevend films worden overal op grote schaal gebruikt.

Woodgrain zelfklevende tapes beslaan ongeveer 70 verschillende dessins, variërend van klassiek eiken en grenen, tropisch hout, beuken tot grillige fantasie dessins. Het assortiment van patroonfolies varieert van reliëftransparanten en helder patroonglas voor raamdecoratie tot fantastische patronen en kindermotieven, terwijl u met speciale tegel-, gemarmerde en reliëfpatronen snel en goedkoop natuurlijk materiaal kunt reproduceren. Iriserende of metallic zelfklevende folies en zelfklevende folies met velourseffect zijn rijk aan kleurenspel. Er is ook een zelfklevende folie, die dankzij een speciale afdichting speciaal is ontworpen voor oppervlakken die zwaar worden belast.

Het kiezen van de gewenste kleur voor zelfklevend is dus niet moeilijk. Bovendien is de zelfklevende folie niet alleen verkrijgbaar in verschillende kleuren, maar ook in verschillende texturen: marmer en steen, glas-in-lood, fluweel en spiegel, beuken, essen en noten… slechts een paar honderd soorten.

Zelfklevende folie wordt geproduceerd:

"standaard" (eenkleurig: glanzend en mat, met imitatie van fijn houtfineer, kinderverhalen, imitatie van bewerkte stenen, keramische tegels, canvas, glas-in-loodramen, stoffen, wandtapijten) "speciaal ontwerp" (metaalachtig, "veloursachtig", bedekt met natuurkurk, "krijtbord", zelfklevende meubel- en deurfolie, verdikte zelfklevende folie voor tafelbladen en vensterbanken)

Er worden randen gemaakt voor de zelfklevende folie - rollen 5,3 cm en 10,6 cm breed (10 m lang). Ze zijn ideaal voor het afwerken van alles en stellen u in staat om een verscheidenheid aan meubels te combineren tot een enkele groep (bij het inlijsten van spiegels en schilderijen, het afwerken van kasten, het decoreren van verschillende dozen, boekbanden, enz.).

Zelfklevende tape is een waterdicht materiaal, dat wil zeggen dat het kan worden gebruikt in ruimtes met een hoge luchtvochtigheid. Ze is ook niet bang voor hoge temperaturen en kan tot 80 ° C weerstaan.

Ten slotte heeft het een optimale rolbreedte. De film wordt gepresenteerd op rollen van 2 m en 15 m lang en 45 cm, 67,5 cm en 90 cm breed. Zelfklevende restanten zijn handig voor het plakken van veel kleine huishoudelijke artikelen - kinderapplicaties, doosjes voor spelletjes of boekbanden.

Hoe te werken met zelfklevend

De met zelfklevende tape af te dekken ondergrond moet schoon, glad, vet- en stofvrij zijn. Om het oppervlak te ontvetten, kunt u het afnemen met water en afwasmiddel, of in noodgevallen met een alkalische oplossing.

De ideale basis zijn gelakte platen, stofvrij. Platen zonder lak worden gegrond met polyester- of grondlak en indien nodig met methylbehanglijm.

Ruwe, poreuze ondergronden (hout, multiplex, spaanplaat, stof, kurk, keramische tegels, gips, gips, etc.) moeten droog en stofvrij zijn. Indien nodig kan het oppervlak worden geprimerd.

Oneffen of gescheurde ondergronden worden geëgaliseerd met een plamuur en geschuurd. Daarna moeten ze worden gereinigd en met een primer worden bedekt - dit is nodig om een maximale hechting van de zelfklevende film te garanderen. Het slijpstof wordt eraf geborsteld of afgewassen met ethylalcohol.

De instructies van de fabrikant zeggen geen woord over betonnen oppervlakken. Bijvoorbeeld over de wanden in de badkamer, waar vaak zelfklevende folies worden gebruikt. Het bleek dat voor de film, die ze op beton of betonmengsel willen plakken, de beste basis olieverf of gips is. De meeste vakmensen die liever met hun eigen handen reparaties uitvoeren, geven de voorkeur aan gips. Opgemerkt moet echter worden dat gebruiksklare pleisters (op latexbasis) in dit geval volkomen nutteloos zijn. Als het nodig is om de scheuren in de muur af te dichten en er vervolgens overheen te plakken met zelfklevende folie, is gips op basis van een droge mix beter dan andere. In het geval dat de muur geen extra reparatiewerkzaamheden nodig heeft, heeft olieverf de voorkeur.

Het proces van plakken zelf is als volgt. Het oppervlak wordt lichtjes bevochtigd met een waterige oplossing met toevoeging van wasmiddel. Verwijder vervolgens de achterkant papierzijde volledig van de zelfklevende folie en plaats de zelfklevende folie op een vochtige ondergrond. Dit maakt het gemakkelijker om het plakband in de gewenste positie te brengen. Wanneer de gewenste positie is bereikt, drukt u lichtjes op de zelfklevende tape en strijkt u met een doek of spons het oppervlak glad naar de randen en naar beneden, waarbij u water verwijdert.

Het snijden wordt vergemakkelijkt door een centimetersraster (schaal), dat op de achterkant van de papierzijde van de zelfklevende folie wordt gedrukt. Bij het snijden van lange, rechte stukken wordt aanbevolen om met een mes langs een rechte rand te snijden. Het wordt aanbevolen om het af te snijden met een marge van 2-3 cm. Als de zelfklevende folie een patroon heeft met een rapport, moet u dit langs de voorkant knippen. Langs de naden van de "tegels" wordt zelfklevende folie met een "tegelachtig" patroon gesneden.

Op de achterkant van de zelfklevende folie, op papier, op foto's staat een handleiding voor het werken met zelfklevende folie. Scheid het papier ongeveer 5 cm van de zelfklevende folie, plak vervolgens de zelfklevende folie op het oppervlak en lijm de losse rand vast. Trek daarna het papier langzaam en gelijkmatig met één hand van de rest van de plakband. Gebruik de andere hand om de zelfklevende folie glad te strijken met een zachte handdoek. Het is noodzakelijk om van het midden naar de randen glad te strijken om de vorming van luchtbellen te voorkomen. Als dergelijke bellen op sommige plaatsen nog steeds achterblijven, moeten ze worden doorboord met een naald, waarbij voorzichtig lucht onder de zelfklevende folie vandaan komt.

Indien de zelfklevende folie niet correct wordt verlijmd, wordt de nieuwe zelfklevende folie, die kan worden aangepast, pas na enkele uren permanent verlijmd, zodat de zelfklevende folie van de stevige ondergrond kan worden verwijderd en opnieuw kan worden aangebracht.

Als u bijvoorbeeld over een ronde tafel moet plakken, moet u rekening houden met de volgende techniek: de zelfklevende folie wordt verwarmd met een gewone handföhn. Daarna is het heel gemakkelijk om het te buigen en van binnenuit te lijmen.

Gladde hoeken en randen (bijv. Boekomslagen). In dit geval kunt u de uitstekende hoeken van de zelfklevende tape het beste in een hoek van 45 graden afsnijden, vervolgens buigen en lijmen.

Om schone randen te krijgen, strijkt u de zelfklevende folie enkele keren langs de randen glad met uw duim - dan past de zelfklevende folie precies langs de rand.

Bij het verlijmen van meerdere panelen met een overlap wordt rekening gehouden met een marge van ca. 1,5 cm Bij het verlijmen van kop tot staart overlapt het ene paneel het andere, maar worden de randen niet strak aangedrukt. De bovenliggende randen van de zelfklevende film worden met een metalen mes langs een liniaal gesneden en de afgesneden stroken worden verwijderd. De voegen kunnen worden versierd met een gekleurde tape of een verlijmde rand.

Als de zelfklevende folie te snel kleeft, bestrooi dan het oppervlak met poeder of talkpoeder. In dit geval zal de zelfklevende tape niet zo snel hechten, waardoor deze naar de gewenste positie kan worden verplaatst. Als er luchtbellen verschijnen, doorboort u de zelfklevende tape met een naald of speld en laat u de lucht ontsnappen.

Vloeibaar behang

Een ander type afwerkingsmateriaal, waarvan de beste basis olieverf is, is vloeibaar behang. Het eerste vloeibare behang verscheen begin jaren 90 op de bouwmarkt van CIS. En in 1996 werden ze al een echte hit - ze werden meegenomen uit Frankrijk, Japan en Turkije en werden beschouwd als bijna de meest prestigieuze en dure afwerkingsmaterialen.

In de oorspronkelijke staat ziet het behang eruit als klein, sneeuwwit zaagsel. Ze worden verkocht in kartonnen dozen. Ze bevatten een droog composietmateriaal geïmpregneerd met lijm. Ze worden bereid door warm water aan dit mengsel toe te voegen. De massa verdund met water moet 10-15 minuten staan en opzwellen. Aan deze massa wordt een kleurstof van de gewenste kleur toegevoegd, alles wordt gemengd en het behang is klaar voor gebruik. Het volgende is het proces om dit materiaal op de muren aan te brengen. Bij het aanbrengen van de composiet kunt u een spatel, roller, spuitpistool gebruiken met een druk van 0,4 - 0,5 MPa. Na aanbrengen op de wanden en drogen, lijkt vloeibaar behang enigszins op een structuur die enigszins lijkt op fijn, maar erg hard schuim. Ze zijn milieuvriendelijk, hebben absorberende, isolerende eigenschappen. Ze kunnen een glazen balkon perfect versieren. Tijdens het aanbrengen op de muren kunnen ze een patroon krijgen met behulp van karteling.

Vloeibaar behang is fundamenteel anders dan gewone. Ze worden niet op rollen verkocht, zoals traditioneel behang, maar verpakt in plastic zakken. In feite is het een mengsel van natuurlijke katoen- of cellulosevezels, kleurstoffen en kleefstoffen. Het is voldoende om de inhoud van de zak met een bepaalde hoeveelheid water te verschuiven - en "het product is klaar voor gebruik". De keuze aan kleuren is enorm groot - van sneeuwwit tot delicate lentekleuren en felle zomerkleuren. Als er bewerkte zijdevezels aan het mengsel worden toegevoegd, ziet vloeibaar behang eruit als stof op de muur. Er zijn zelfs wallpapers met gouden draden. Wat is er goed aan vloeibaar behang? Ten eerste vereisen ze geen perfecte uitlijning van de wanden, omdat de samenstelling kleine scheurtjes en andere oppervlaktedefecten sluit. Vloeibaar behang vult de gaten op de plekken waar platbands, plinten, kozijnen, stopcontacten en schakelaars passen. En ze hebben geen naden. Bovendien verzamelen vloeibaar behang geen stof en dient het als uitstekende geluidsisolatie. En toch, wat ook heel belangrijk is, vloeibaar behang "ademt".

Bij het uitvoeren van werkzaamheden wordt eerst met de hand een klomp behang op de muur gelijmd, en vervolgens met een roller als deeg in verschillende richtingen uitrollen. Het behang kun je van de muur halen als je het nat maakt met water, daarna kun je het weer op de muur aanbrengen door het met een roller te rollen. Je kunt het op de muur aanbrengen en ze meerdere keren van de muur verwijderen, het belangrijkste is om de lijm die deel uitmaakt van het vloeibare behang niet met water te wassen.

Uiterlijk lijkt vloeibaar behang dat op de muur wordt aangebracht op gewoon papier met een licht reliëf of wollige stof. Houd er echter rekening mee dat de textuur van het behang dat op de muur wordt aangebracht, zal verschillen van die in de catalogi van de fabrikant op monsters. Het feit is dat de uitgesproken textuur van laatstgenoemde wordt verkregen door een kleine hoeveelheid water die tijdens de bereiding aan het droge mengsel wordt toegevoegd. In de praktijk wordt er meer water toegevoegd, waardoor het oppervlak minder reliëf krijgt.

Over het algemeen is het materiaal goed omdat het een doorlopende naadloze coating creëert, de gaten opvult op de plaatsen waar de platbands, frames, plinten, schakelaars en stopcontacten passen, kleine defecten en scheuren verbergt.

Vloeibaar behang heeft echter meer dan alleen voordelen. Ze zijn bijvoorbeeld niet geschikt voor het afwerken van vochtige ruimtes, zoals badkamers en keukens, omdat ze te gemakkelijk vocht opnemen. Een extra coating met acryl- of latexvernis zal ook hier het uiterlijk van de afwerking behouden. Bovendien is het behang in ruimtes met een te hoge luchtvochtigheid bedekt met twee lagen vernis, waar de luchtvochtigheid minder dan één is. Welke invloed heeft dit op de kwaliteitskenmerken van de wanden? De warmte- en geluidsisolerende eigenschappen van het behang zullen uiteraard aanzienlijk worden verminderd. Maar elke wolk heeft een zilveren rand: aan de andere kant kunnen ze worden afgeveegd met een vochtige spons. Bovendien gaat deze afwerking langer mee en hoeft u deze de volgende keer dat u deze repareert niet te verwijderen.