Hoe Drinkwater Te Zuiveren?

2023 Auteur: Douglas Hoggarth | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-11-26 20:19

Drink je kraanwater? Nee? En u doet het juiste: het water dat onze huizen binnenkomt, heeft in de regel een aanvullende behandeling nodig. Bovendien kan onbehandeld water worden vergiftigd. Gemakkelijk. Of duur sanitair verpesten. Onze haren stonden overeind toen we hoorden wat er soms in de watertoevoer te vinden is en waar het allemaal toe leidt. Oordeel zelf. Dus in ons water vind je …

Onopgeloste mechanische deeltjes, zand, zwevende stoffen, roest en colloïdale stoffen leiden tot versnelde abrasieve slijtage van sanitair en leidingen en tot verstopping ervan.

IJzer en mangaan opgelost in water laten roestige vlekken achter op sanitair. En in de mond - een klierachtige smaak. Bovendien kan ijzerhoudend mangaanwater "op het eerste gezicht" niet worden geïdentificeerd: naar buiten toe volledig transparant water stroomt uit de kraan, maar bij het staan of verwarmen krijgt dergelijk water een geelachtig bruine kleur.

Het verhoogde gehalte aan calcium- en magnesiumzouten opgelost in water maakt het water hard. Met dergelijk water is het heel goed mogelijk dat zich sediment en witachtige strepen vormen op het oppervlak van een bad, gootsteen, enz. Deze zouten, ook wel hardheidzouten genoemd, leiden tot kalkaanslag. Maar als de ketel van schaal kan worden gereinigd, zijn de wanden van ketels, kolommen en leidingen voor warm water niet zo gemakkelijk schoon te maken. Als gevolg hiervan verstoort kalkaanslag het proces van warmtewisseling en leidt dit tot oververhitting van verwarmingselementen, overmatig verbruik van elektriciteit en gas. Kalkaanslag veroorzaakt tot 90% van de storingen in de boiler.

Organische stoffen, restchloor, waterstofsulfide geven water een onaangename smaak, geur en kleur (dit zijn de zogenaamde organoleptische indicatoren).

Sommige ziektekiemen en bacteriën die in onbehandeld water leven, kunnen een bedreiging vormen voor de menselijke gezondheid en het leven. Bovendien geven zelfs relatief veilige bacteriën tijdens het leven organische stoffen af die niet alleen de organoleptische eigenschappen van water beïnvloeden, maar ook chemische reacties kunnen aangaan (bijvoorbeeld met chloor) en giftige en kankerverwekkende verbindingen kunnen vormen.

Kun je je voorstellen? Bovendien blijkt dat dit geen volledige lijst van problemen met water is. Dus wat kan je doen? Zoals ze zeggen, kalmte, alleen kalmte. Al deze problemen kunnen worden vermeden. Bijvoorbeeld met waterbehandelingssystemen. Er is een typisch waterbehandelingsschema voor woongebouwen. De structuur van een dergelijk systeem omvat: sedimentfilter, ontijzingsfilter, ontharderfilter, zoutoplosmiddeltank, koolstoffilter, ultraviolette sterilisator en drinkwaterbereidingssysteem. Bedenk wat waarvoor bedoeld is in dit systeem.

Sedimentfilters zijn nodig om water te zuiveren van mechanische deeltjes, zand, suspensies, roest en colloïdale stoffen.

Om relatief grote deeltjes (meer dan 20-50 micron) te verwijderen, worden grofmazige of schijffilters gebruikt. Maar ze hebben één nadeel, zoals experts zeggen, - een relatief lage vuilopnamecapaciteit. Daarom moeten dergelijke filters worden gewassen als het water sterk vervuild is. En heel vaak.

Als filtermedium wordt voornamelijk gedehydrateerd aluminosilicaat gebruikt. En voor fijnere reiniging (van 5 tot 20 micron), wordt een opvulling van speciaal keramiek, bijvoorbeeld Makrolite, gebruikt.

Filters voor ontdooien. Filters van deze klasse zijn voornamelijk ontworpen om ijzer en mangaan opgelost in water uit water te verwijderen. Als filtermedium worden verschillende mangaandioxide bevattende stoffen (Birm, Filox, Greensand, etc.) gebruikt. Mangaandioxide dient als katalysator voor de oxidatiereactie, waarbij ijzer en / of mangaan opgelost in water verandert in een onoplosbare vorm en neerslaat. Dit bezinksel wordt vastgehouden in de laag van het filtermedium en vervolgens tijdens het spoelen weggespoeld in de afvoer.

Bovendien verwijderen sommige filters tijdens de oxidatie van ijzer en mangaan effectief waterstofsulfide opgelost in water. Sommige filtermedia vereisen regeneratie (d.w.z. herstel) met kaliumpermanganaat.

Filterontharders zijn ontworpen om de waterhardheid te verminderen. Ze gebruiken speciale vullingen, met behulp waarvan ijzer, mangaan, nitraten, nitrieten, sulfaten, zouten van zware metalen en organische verbindingen gedeeltelijk uit het water worden verwijderd.

Deze filters vereisen regeneratie met een pekeloplossing, daarom zijn ze uitgerust met een speciale tank voor het bereiden van een regeneratieoplossing (de zogenaamde pekelbak).

Koolstoffilters. Actieve kool wordt al lang gebruikt bij de waterbehandeling om de organoleptische eigenschappen van water te verbeteren (dat wil zeggen om vreemde smaak, geur en kleur te elimineren). Door hun hoge adsorptiecapaciteit nemen dergelijke filters restchloor, opgeloste gassen en organische verbindingen op.

Maar, zoals experts zeggen, het is moeilijk om organische stof uit de steenkool zelf te verwijderen, dus een salvo lozing van vervuiling in het water is mogelijk. Om dit te voorkomen, moet u de actieve koolaanvulling periodiek vervangen.

Overigens wordt actieve kool uit kokosnootschalen gebruikt om de levensduur van het filter te verlengen. Bovendien is het adsorptievermogen al 4 keer hoger dan dat van steenkool die wordt verkregen met traditionele methoden (uit berkenhout).

En verder. Om biologische begroeiing tegen te gaan, worden speciale kolen met zogeheten bacteriostatische toevoegingen gebruikt.

Ultraviolette sterilisatoren. Dit bleek de meest gebruikte methode te zijn om bacteriologische vervuiling (dat wil zeggen de aanwezigheid van microben en bacteriën in het water) te bestrijden. In feite vindt de reiniging plaats door het water te bestralen met ultraviolet licht. Deze behandeling garandeert een vrijwel volledige sterilisatie van het water. Water wordt gesteriliseerd met speciale ultraviolette lampen die in een stevige behuizing zijn gemonteerd, waarin water stroomt.

Maar dat is niet alles. Laten we eens kijken hoe we het water perfect drinkbaar kunnen maken.

Drinkwaterbehandelingssystemen

Tegenwoordig worden de meest geavanceerde systemen voor de bereiding van drinkwater omgekeerde osmose-systemen genoemd. Het water erin passeert een systeem van patronen en een semi-permeabel membraan en verwijdert het van daarin opgeloste zouten, mechanische onzuiverheden en bacteriën. Bovendien worden er geen chemicaliën gebruikt bij het reinigingsproces.

Als resultaat van zuivering wordt zuiver drinkwater met een uitstekende smaak verkregen, dat qua eigenschappen dicht bij ontdooid ijswater ligt. Dit water wordt als het veiligste voor mensen beschouwd. De zuiveringsgraad is 98-99%. Dergelijke systemen worden in de regel in de keuken geïnstalleerd en worden alleen gebruikt om drinkwater te verkrijgen. De systemen zijn onder de gootsteen geïnstalleerd en zijn voorzien van alle benodigde hulpstukken om de koudwaterleiding af te tappen. Voor schoon water wordt een aparte kraan weergegeven.

Dus - heerlijk water voor jullie, beste lezers! En goede osmose.